ΑΙΟΛΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ
Η χρήση της από τον άνθρωπο και γιατί ονομάζεται έτσι

Από παλιά ο άνθρωπος εκμεταλλεύτηκε αυτή τη μορφή φυσικής πηγής ενέργειας. Χρησιμοποιήθηκε από τα αρχαία χρόνια για να ταξιδέψουν μεγάλες αποστάσεις με πλοία, αλλά και στη γεωργία για το άλεσμα δημητριακών σε μύλους και την άντληση νερού. Οι αρχαίοι έλληνες σεβόμενοι αυτή τη δύναμη της φύσης την θεοποίησαν και ονόμασαν Αίολο το θεό των ανέμων. Πριν 5000 χρόνια οι αρχαίοι αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν τη δύναμη του αέρα για να κινήσουν τα ιστιοφόρα τους στον ποταμό Νείλο. Η πρώτη γραπτή μαρτυρία εκμετάλλευσης της ενέργειας του ανέμου είναι αυτή του ήρωα της Αλεξάνδρειας, ο οποίος 2 αιώνες πριν τη γέννηση του Χριστού περιγράφει μια απλή ανεμογεννήτρια οριζοντίου άξονα. Αργότερα, οι άνθρωποι έχτισαν ανεμόμυλους για να αλέσουν το σιτάρι και άλλα δημητριακά. Οι πρώτοι ανεμόμυλοι έμοιαζαν με ρόδες από κουπιά. Αιώνες αργότερα, οι Ολλανδοί βελτίωσαν τον ανεμόμυλο. Του έδωσαν μορφή πτερυγίων από ξύλο στην αρχή και μετά από πανί.
Όπως οι παλιοί, έτσι και οι σημερινοί χρησιμοποιούν πτερύγια για να δαμάσουν την κινητική ενέργεια του αέρα. Ο αέρας ρέει γύρω από τα πτερύγια προκαλώντας την περιστροφή τους. Τα πτερύγια συνδέονται με έναν άξονα κίνησης που γυρίζει μια ηλεκτρική γεννήτρια η οποία παράγει ηλεκτρική ενέργεια. Υπολογίζεται ότι είναι δυνατό μερικές χιλιάδες ανεμογεννήτριες να παράγουν την ενέργεια που δίνει η καύση μερικών εκατομμυρίων βαρελιών πετρελαίου ή η λειτουργία ενός μικρού πυρηνικού εργοστασίου.
Όπως τα παλιά χρόνια έτσι και στις σημερινές ανεμογεννήτριες υπάρχει ακόμα το ίδιο πρόβλημα, δεν μας δίνουν την ωφέλιμη ενέργεια τους όταν δεν φυσά αέρας, δηλαδή το 1/3 των ημερών του χρόνου. Όμως λειτουργούν κυρίως το χειμώνα την περίοδο οπού σημειώνονται οι μεγαλύτερες ενεργειακές ανάγκες. Οι διαχειριστές των αιολικών πάρκων γνωρίζουν ότι για να αντιμετωπιστεί αυτό το πρόβλημα πρέπει να διαθέτουν αιολικά πάρκα εγκατεστημένα σε διαφορετικές περιοχές αλλά και να συμπληρώνουν το δυναμικό τους, προσφεύγοντας σε άλλες πηγές ενέργειας.
Πλεονεκτήματα

Απορρέοντας από τον άνεμο, η αιολική ενέργεια είναι μια καθαρή πηγή ενέργειας. Η αιολική ενέργεια δεν μολύνει την ατμόσφαιρα όπως τα εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρισμού τα οποία στηρίζονται στην καύση ορυκτών καυσίμων, όπως άνθρακα ή φυσικό αέριο. Οι ανεμογεννήτριες δεν εκλύουν χημικές ουσίες στο περιβάλλον οι οποίες προκαλούν όξινη βροχή ή αέρια του θερμοκηπίου. Στις Ηνωμένες Πολιτείες η αιολική ενέργεια είναι οικιακή πηγή ενέργειας, καθώς αφθονεί η διαθέσιμη πηγή, ο άνεμος. Η τεχνολογία που αναπτύσσεται περί την αιολική ενέργεια είναι μια από τις πιο οικονομικές που υπάρχουν σήμερα στον χώρο των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Κοστίζει ανάμεσα σε 4 και 6 cents ανά κιλοβατώρα· η τιμή εξαρτάται από την ύπαρξη/παροχή ανέμου και από τη χρηματοδότηση ή μη του εκάστοτε προγράμματος παραγωγής αιολικής ενέργειας. Οι ανεμογεννήτριες μπορούν να στηθούν σε αγροκτήματα ή ράντσα, ωφελώντας έτσι την οικονομία των αγροτικών περιοχών, όπου βρίσκονται οι περισσότερες από τις καλύτερες τοποθεσίες από την άποψη του ανέμου. Οι αγρότες μπορούν να συνεχίσουν να εργάζονται στη γη, καθώς οι ανεμογεννήτριες χρησιμοποιούν μόνον ένα μικρό μέρος της γης. Οι ιδιοκτήτες των εγκαταστάσεων για την παραγωγή αιολικής ενέργειας πληρώνουν ενοίκιο στους αγρότες για τη χρήση της γης.

Μειονεκτήματα

Η αιολική ενέργεια πρέπει να συναγωνιστεί τις συμβατικές πηγές ενέργειας σε επίπεδο κόστους. Ανάλογα με το πόσο ενεργητική, ως προς τον άνεμο, είναι μια τοποθεσία, το αιολικό πάρκο μπορεί ή δεν μπορεί να είναι ανταγωνιστικό ως προς το κόστος. Παρότι το κόστος της αιολικής ενέργειας έχει μειωθεί δραματικά τα τελευταία 10 χρόνια, η τεχνολογία απαιτεί μια αρχική επένδυση υψηλότερη από εκείνη των γεννητριών που λειτουργούν με καύση ορυκτών. Η ισχυρότερη πρόκληση στη χρησιμοποίηση του ανέμου ως πηγή ενέργειας είναι ότι ο άνεμος είναι περιοδικά διακοπτόμενος και δεν φυσά πάντα όταν ο ηλεκτρισμός απαιτείται. Η αιολική ενέργεια δεν μπορεί να αποθηκευτεί (εκτός αν χρησιμοποιηθούν μπαταρίες). Επιπλέον, δεν μπορούν όλοι οι άνεμοι να τιθασευτούν ώστε να καλυφθούν, τη στιγμή που προκύπτουν, οι ανάγκες σε ηλεκτρισμό. Τα κατάλληλα σημεία για αιολικά πάρκα συχνά βρίσκονται σε απομακρυσμένες περιοχές, μακριά από πόλεις όπου χρειάζεται ο ηλεκτρισμός. Η ανάπτυξη της εκμετάλλευσης του ανέμου ως φυσικού πόρου μπορεί ίσως να συναγωνιστεί άλλες χρήσεις της γης και αυτές οι εναλλακτικές χρήσεις ίσως χαίρουν μεγαλύτερης εκτιμήσεως απ΄ ότι η παραγωγή ηλεκτρισμού. Αν και τα αιολικά πάρκα έχουν σχετικά μικρή επίπτωση στο περιβάλλον σε σύγκριση με άλλες συμβατικές εγκαταστάσεις παραγωγής ενέργειας, υπάρχει ένας προβληματισμός για τον θόρυβο που παράγεται από τις λεπίδες του ηλεκτρικού κινητήρα (ρότορα), για την αισθητική (οπτική) επίπτωση και για τα πουλιά που μερικές φορές έχουν σκοτωθεί καθώς πετούσαν προς τους ηλεκτρικούς κινητήρες. Τα περισσότερα από αυτά τα προβλήματα έχουν επιλυθεί ή έχουν σε σημαντικό βαθμό μειωθεί μέσω της τεχνολογικής ανάπτυξης ή μέσω της επιλογής κατάλληλων περιοχών για τη δημιουργία αιολικών πάρκων.

Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΟΥ ΚΥΟΤΟ
Το 1997 σε συνέδριο των Ηνωμένων Εθνών στο Κυότο της Ιαπωνίας , συμφωνήθηκε μεταξύ των χωρών-μελών ,πρωτόκολλο αναφορικά με τη μείωση των αέριων ρύπων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου. H προσπάθεια περιορισμού αυτών των ρύπων έγινε στη διάσκεψη του Pίο το 1922 ,όπου είχαν τεθεί μη δεσμευτικά όρια που δυστυχώς δεν έχουν επιτευχθεί. Αυτή τη φορά όμως ,το πρωτόκολλο του Κυότο έχει νομική ισχύ από τις 16 Φεβρουαρίου 2005 ,εφόσον έχουν ικανοποιηθεί οι δύο όροι που είχαν τεθεί τότε ,να το έχουν υπογράψει τουλάχιστον 55 χώρες και να το υποστηρίζουν τόσες χώρες ώστε να καλύπτεται το 55% των ρύπων. Ο δεύτερος αυτός όρος ξεπεράστηκε (61%) μόλις πρόσφατα ,όταν η Ρωσία υπέγραψε τη συμφωνία το Νοέμβριο του 2004.Τη συμφωνία αυτή έχουν υπογράψει μέχρι τώρα 141 χώρες ,ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες αρνούνται να υπογράψουν με τη δικαιολογία ότι θα τους στοιχίσει πολλά λεφτά και οτι θα έπρεπε να περιληφθούν και οι πιο φτωχές χώρες. Με συμφωνία που έγινε το 2001 ,οι χώρες που θα ξεπεράσουν τα όρια που θα τους τεθούν μέχρι το 2012 ,θα πρέπει όχι μόνο να κάνουν αυτό που υποσχέθηκαν ,αλλά να μειώσουν τους ρύπους και 30% την περίοδο μετά το 2013.Η συμφωνία δεν περιλαμβάνει χρηματικό πρόστιμο. Ενώ υπάρχει συνολικός στόχος μείωσης των ρύπων κατά 5,2% αυτών που υπήρχαν το 1990 ,η κάθε χώρα έχει διαπραγματευτεί τα δικά της ποσοστά με το σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης να στοχεύει στη μείωση των ρύπων κατά 8% πιο χαμηλό από αυτό που ίσχυε το 1990.Άλλες 39 χώρες έχουν διαπραγματευτεί και συμφωνήσει τα δικά τους επίπεδα μείωσης. Λόγω της κατάρρευσης της Σοβιετικής Ένωσης και των προβλημάτων της βιομηχανίας οι πρώην ανατολικές χώρες έχουν μειώσει τις εκπομπές κατά 38,5% σε σύγκριση με αυτές του 1990.Αντίθετα σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990 ,οι η Η.Π.Α έχουν αύξηση 13,1% ,η Πορτογαλία και η Ισπανία 40,5%.Η συμφωνία του Κυότο περιλαμβάνει τις εκπομπές των αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου και τα οποία είναι:
*διοξείδιο του άνθρακα
*μεθάνιο
*και νιτρικό οξύ.

Mε ορίζοντα τους στόχους του Κυότο ,η Ευρωπαϊκή Ένωση έθεσε σε εφαρμογή τον Ιανουάριο του 2005 ένα νέο σύστημα "εμπορίας" αερίων ,μέσα στα πλαίσια του οποίου τέθηκαν όρια σε 12.000 εργοστάσια και ηλεκτροπαραγωγικούς σταθμούς. Το σύστημα "εμπορίας" επιτρέπει σε εταιρείες που υπερβαίνουν τα όρια να αγοράζουν επιπλέον δικαίωμα ,διαφορετικά θα πληρώσουν πρόστιμο. Αντίθετα ,όσοι είναι κάτω από το όριό τους μπορούν να πωλούν τη διαφορά. Η τιμή κυμαίνεται στα 7,7 ευρώ τον τόνο διοξειδίου του άνθρακα. Ακόμη ένα σύστημα που υπάρχει ,επιτρέπει σε χώρες που δεν θα καταφέρουν να μειώσουν τους ρύπους ,να εφαρμόσουν σε αντίστοιχο ποσοστό εναλλακτικές πηγές ενέργειας ,όπως η ηλιακή και η αιολική ενέργεια. Άλλη επιλογή που δίνεται είναι η φύτευση τέτοιας έκτασης δασών ανάλογη με την εκπομπή αερίων.
Η Διεθνής Σύμβαση της Στοκχόλμης
Μέσα στα πλαίσια της προσπάθειας για προστασία της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος και με στόχο να περιορισθούν και να εξαλειφθούν οι κίνδυνοι από Έμμονους Οργανικούς Ρύπους, ετοιμάστηκε το 2001 η πιο πάνω Σύμβαση.
Μέχρι σήμερα έχουν υπογράψει την Σύμβαση 152 χώρες, ενώ την έχουν κυρώσει 147. Η Κύπρος κύρωσε την Σύμβαση στις 7 Μαρτίου 2003. Στη Στοκχόλμη συγκεντρώθηκαν εθνικές αντιπροσωπείες από 113 Κράτη (ανεπτυγμένα και αναπτυσσόμενα) και οριοθέτησαν τα <<δικαιώματα>> των ανθρώπινων κοινωνιών και των πολιτών τους σ’ ένα υγιές και παραγωγικό περιβάλλον.
Το σημαντικότερο γεγονός στην εικοσαετή διαδρομή από την Στοκχόλμη στο Ρίο, δηλαδή
από την επιφάνεια στην ουσία του περιβαλλοντικού προβλήματος, είναι η δημοσίευση της
Έκθεσης <<Το Κοινό μας Μέλλον>> (Our Common Future) που συνέταξε η Παγκόσμια
Επιτροπή για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη (WCED).


Η έξοδος του Καναδά από τη Συνθήκη του Κυότο

Η ανακοίνωση της συντηρητικής κυβέρνησης της Οτάβα ότι αποχωρεί από τη Συνθήκη του Κιότο για το κλίμα δημιουργεί νέες υποψίες ότι ο Καναδάς, που θεωρούνταν κάποτε χώρα κοινωνικά φιλελεύθερη και οικολογικά ευαίσθητη, μετακινείται όλο και ταχύτερα προς την πολιτική Δεξιά.
«Η επόμενη απόφαση μπορεί να αφορά τις αμβλώσεις ή τους γάμους των ομοφυλοφίλων», προειδοποίησε ο πρώην πρωθυπουργός Ζακ Κρετιέν με e-mail προς τους οπαδούς του. «Ύστερα μπορεί να έρθει η επιστροφή της θανατικής ποινής. Όλες οι αξίες που υποστηρίζουμε μπορεί σιγά σιγά να εξαφανιστούν».
Η απόφαση του Καναδά να αποχωρήσει από τη Συνθήκη του Κιότο καταδικάστηκε τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό της χώρας. «Ο Καναδάς έχει ηθική υποχρέωση απέναντι στον εαυτό του και στις μελλοντικές γενιές να ηγηθεί των παγκόσμιων προσπαθειών», δήλωσε η υπεύθυνη του ΟΗΕ για το κλίμα Κριστιάνα Φιγκέρες. Παράλογη χαρακτήρισε την απόφαση και η Κίνα, η οποία συμφώνησε για πρώτη φορά στο Ντέρμπαν να περιορίσει τις εκπομπές αερίων που συμβάλλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου.
O υπουργός Περιβάλλοντος Πίτερ Κεντ κατά την αποχώρησή του από το Κοινοβούλιο της Οττάβα, αμέσως μετά την ανακοίνωση του για έξοδο του Καναδά από τη Συνθήκη του Κιότο.

ΔΕΝ... ΣΥΜΦΕΡΕΙ. Με βάση το Πρωτόκολλο του Κιότο ο Καναδάς ήταν υποχρεωμένος να μειώσει έως το 2012 τις εκπομπές αερίων κατά 6% σε σχέση με το 1990. Οι εκπομπές έχουν όμως ήδη αυξηθεί κατά 30%, ως αποτέλεσμα της εκμετάλλευσης της πετρελαϊκής άμμου. Σύμφωνα με τον υπουργό Περιβάλλοντος Πίτερ Κεντ, η τήρηση της συμφωνίας θα απαιτούσε τη μεταφορά 14 δισ. καναδικών δολαρίων (10,3 δισ. ευρώ) σε άλλες χώρες για την αγορά αδειών εκπομπής άνθρακα.
Από τότε που πέτυχε την επανεκλογή του, τον περασμένο Μάιο, ο συντηρητικός Πρωθυπουργός Στίβεν Χάρπερ έχει θέσει σε εφαρμογή μια σειρά αυταρχικών μέτρων, αγνοώντας τις αντιδράσεις της αντιπολίτευσης. Ανάμεσα στα μέτρα αυτά είναι η απαγόρευση να φορούν οι μουσουλμάνες τσαντόρ όταν ορκίζονται για να πάρουν υπηκοότητα και η χαλάρωση των ελέγχων για οπλοφορία.
Οι πολιτικοί κίνδυνοι για τον Χάρπερ είναι ελάχιστοι, καθώς και τα δύο μεγάλα κόμματα της αντιπολίτευσης είναι ακέφαλα. Όσο για την κοινή γνώμη, φαίνεται να είναι μαζί του, ιδίως στις δυτικές επαρχίες.

Πηγές:
http://www.aenaon.net/gr
http://www.tanea.gr